Mijn hart slaat de maat

(uit songtekst van Dichter bij mij, Erica Nap)

lnnerlijke leiding

We zitten in een tijd van grote transformatie. Een tijd waarin de Licht-mens, de Homo Luminous, opstaat, die leeft vanuit kracht en vertrouwen, die (weer) een directere verbinding met het geestelijke verkrijgt en een direct innerlijk weten. Die afstemt op de wijsheid van het hart. Het woord ‘intuitie’ valt dan en dat is niet voor niets, kijkend naar de betekenis:

• ‘tuition’ betekent instruction, teaching;
• ’in-tuition’ betekent inner guidance.

Leven in afstemming op je innerlijk leider, op je innerlijke autoriteit, is uiteraard iets anders dan je laten leiden door externe autoriteit. Zo’n verandering zal niet zonder slag of stoot gaan; noch in jezelf, noch in de samenleving waar externe autoriteiten en structuren positie hebben verworven. Het zal (interne en externe) spanning en beroering met zich meebrengen. Weet echter dat, astrologisch gezien, het tij mee zit om het juk van het patriarchale van ons af te schudden en ons meer op ons innerlijk leider af te stemmen. De planeet Pluto komt voor twintig jaar in het teken Waterman te staan. Iemand vatte de kern daarvan samen als: Power to the people. Als dit leidt tot een wereld gebaseerd op gelijkwaardigheid (met zelforganisatie en (innerlijke) vrijheid als organiserende principes) in plaats van een wereld gebaseerd op hiërarchie (wat streven en controleren oproept), word ik daar helemaal blij van!

Nog dichter dichtbij

Zo buiten, zo binnen. De transformatie voltrekt zich dan ook in mijzelf. Dezelfde vragen dringen zich repeterend aan mij op. Wat voelt juist en kloppend voor mij? Welke mensen, activiteiten en plaatsen geven mij energie en welke niet? Waar wil ik me mee/aan verbinden? Hoe kan ik mijn steentje bijdragen aan een lichtvollere wereld? Gevolgd door keuzes om andere wegen in te slaan. In de kern komen mijn keuzes neer op het kiezen voor de menselijke maat, een eenvoudiger leven en het dichterbij zoeken. Het woord ‘zoeken’ is eigenlijk verkeerd, want het is niet zozeer dat ik zoek, maar juist dat ik het dichterbij vind. Dichterbij huis en nog meer in mezelf! Zo koop ik nu bij voorkeur bij lokale ondernemers waar ik me gezien en gekend voel. Het liefst ook in stenen winkels in plaats van op internet. Ik haal mijn eten rechtstreeks bij lokale boeren en tuinders en ik ben een klein moestuintje begonnen. Ik consuminder (als dat een woord is;-)). Geen concerten meer met 30.000 bezoekers maar veel liever een kleinschalig meezing concert. Ik begin mijn dag met een (licht)meditatie voor mijn naasten, mensen die het nodig hebben en voor de aarde. Mijn vrije tijd zit niet meer volgepropt met afspraken, waardoor ik meer tijd heb om bijvoorbeeld te wandelen in het stiltegebied achter mijn huis. Dat heeft me al  heel wat gelukzalige momenten opgeleverd.

Qua werk is er ook van alles in beweging. Als men vroeger aan mij vroeg wat ik wilde worden, kon ik moeilijk kiezen. Ik vond diverse vakgebieden interessant: de gezondheid van mens en dier, alternatieve geneeswijzen, journalist/schrijven en het onderwijs. Met mijn praktijk voor coaching en healing en mijn boek voelde ik mij al aardig op de goede weg. Dit jaar komt daar ook nog lesgeven bij. Ik ben in opleiding tot docent Therapeutic Touch en ik mag, naar aanleiding van mijn boek, in november 2024 een Masterclass voor de Academie voor Geesteswetenschappen verzorgen. Super leuk! Het kind in mij wist het al; ik moest alleen eerst nog 52 jaar worden;-).

Waar werd jij als kind blij van? En wist jouw kind het toen ook al zo goed?