Ik was nieuwsgierig welke tekens nabestaanden ontvangen en sprak daarvoor met 150 nabestaanden die onverwachts een teken ontvingen (zie ook mijn boek). Ik stond versteld van de diversiteit aan tekens. Alle verhalen waren uniek. Je kunt wel zeggen dat overledenen bijzonder vindingrijk zijn! Desondanks kun je de tekens wel rubriceren.
Telepathische communicatie
Hieronder vallen gebeurtenissen waarin je de overledene ziet, hoort, voelt of een kenmerkende geur ruikt. De overledene kan geheel of gedeeltelijk worden gezien. Soms als transparante gedaante. Soms ook in een lichaam, waarbij opvalt dat de overledene er krachtig en jonger uitziet, zonder fysieke beperkingen en vaak op een wijze die diegene typeerde, bijvoorbeeld in iemands favoriete kleding of met een drankneus. Bij het horen van de overledene wordt met het inwendig oor de (typische) stem van de overledene gehoord of worden er gedachten ontvangen die niet van de nabestaande zijn. Zo kunnen er uitvoerige gesprekken worden gevoerd. Bijzonder steunend zijn de gesprekken waar om hulp wordt gevraagd en die hulp ook wordt ontvangen, bijvoorbeeld als men de weg kwijt is, dubt of een nieuwe baan de juiste is of als men met een opvoedingsvraagstuk zit. Wanneer de overledene wordt gevoeld, varieert het van het voelen van een energie om je heen, een lichte aanraking, een kneepje, een stevige omhelzing of de overledene naast je in bed voelen liggen. Regelmatig werd gezegd: “zoals diegene bij leven ook altijd deed”. Dergelijke sensaties voelen levensecht en heel liefdevol. Tenslotte kunnen mensen een geur ruiken die typisch bij de overledene hoort, bijvoorbeeld iemands parfum, een favoriete bloem of sigarettenrook.
Synchroniciteit
Soms gebeuren er dingen die zó toevallig zijn dat het volgens de nabestaanden geen toeval kan zijn. Voor hen zit er veel meer dan dat in besloten en sommigen noemen het zelfs een magische gebeurtenis. Hieronder vallen ‘toevalligheden’ met libellen, vlinders, roodborstjes, andere vogels, veertjes, (dubbele) regenbogen, bloemen, terugkerende cijfers, een treffend liedje en foto’s van de overledene. Vaak ook op bijzondere dagen als de uitvaart, de verjaardag, trouwdag of sterfdag. Hetgeen gebeurt, is vaak ‘onmogelijk’ of tegennatuurlijk, zoals een vlinder die een kwartier op iemands hand blijft zitten en de nabestaande de gehele tijd aankijkt. Of dat het liedje Daarboven in de hemel (zien wij elkander weer) ineens op iemands telefoon klinkt. Meestal herkennen mensen het teken intuïtief als teken van de overledene; speciaal voor hen bedoeld.
Apparatuur en voorwerpen die ‘uit zichzelf’ bewegen
Je kunt dan denken aan knipperende lampen, een radio of tv die ineens aangaat, een klok die stilstaat op het exacte tijdstip van overlijden, een erfstuk waar iets aparts mee gebeurt of het ontvangen van een telefoontje van de overledene die zegt: ‘ik ben er nog!’ Net als bij synchroniciteit zijn dit veelal ‘onmogelijke’ voorvallen en vaak met een hint naar de overledene. Misschien om het voor de nabestaande makkelijker te maken het wonderlijke niet weg te wuiven als ‘dit is te gek voor woorden’?
Afgesproken tekens
Tenslotte zijn er mensen die met elkaar hebben afgesproken op welke wijze hij/zij een teken zal geven als er hierna nog iets is. Meestal bedenkt men rare, bijzondere of onmogelijke voorvallen, zodat het ook echt op zal vallen als dit teken wordt gegeven. En warempel: nabestaanden ontvangen het afgesproken teken. Trouw tot na de dood! Hoe mooi is dat?
